បណ្ណសារ

Archive for ខែ​ឧសភា, 2010

ស្នាដៃរចនានាមបណ្ណ័ថ្មីរបស់ខ្ញុំ​ – My New Design​ for Name Card

ខែ​ឧសភា 26, 2010 មតិ 4

This name card earn me 20 USD. 😀

រឿងស្នេហាមួយ (វគ្គពីរ)

ខែ​ឧសភា 24, 2010 បញ្ចេញមតិ

ជាការពិតខ្ញុំពិតជាឈឺចាប់ណាស់ ចំពោះសំដីរបស់គេដែលបានឆ្លើយតបនិងខ្ញុំនាពេលនោះ។ ហើយខ្ញុំក៏បានតាំងចិត្តថានឹងមិនជួបជាមួយគេ រឺ​ រក្សានូវទំនាក់ទំនងណាមួយជាមួយគេឡើយ សូម្បីតែត្រឹមជាមិត្តភក្តិ។ ហ៊ឺ!!!
តើអោយធ្វើយ៉ាងណាទៅ​​ តើវាជាកម្មពាររបស់ខ្ញុំរឺយ៉ាងណា ហេតុអ្វីបានជាគេធ្វើបាបផ្លូវចិត្តដល់ថ្នាក់នេះ ហើយនៅតែស្រមៃ និង​ នឹកដល់គេមិនភ្លេចយ៉ាងនេះ? ហេតុអ្វីបានជារូបភាពរបស់គេតែងតែស្ថិតនៅក្នុងចិត្តខ្ញុំ
អញ្ចឹង? ហើយគ្រប់ពេលហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំ ចេះតែកុហកខ្លួនឯងថាគេស្រលាញ់ខ្ញុំ ហើយថ្ងៃណាមួយគេនិងត្រលប់មករកខ្ញុំវិញ។

អស់រយៈកាលជាងមួយសប្តាហ៌មកហើយដែលខ្ញុំមិនបានទាក់ទងជាមួយគេ សូម្បីតែការលេងអ៊ីនធើណេត។ មួយរយៈដែលមិនបានទាក់ទងគ្នានេះ គឺដើម្បីអោយខ្ញុំបានរសាយចិត្ត ពីការឈឺចាប់និងចង់បំភ្លេចរូបគេពី
ក្នុងចិត្តដែលកំពុងឈឺចាប់របស់ខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែអ្វីៗដូចមិនបានប្រសើរសោះ។ កាន់តែបំភ្លេច គឺកាន់តែនឹក។ ដូចនេះ ខ្ញុំក៏សំរេចចិត្តថា​ នឹងបន្តទំនាក់ទំនងជាមួយគេត្រឹមជាមិត្ត។  ប៉ុន្តែនេះត្រឹមតែជា ការបន្លប់ចិត្តតែប៉ុណ្ណោះ។

ជាទំលាប់រប​ស់ខ្ញុំ និង​ ដើម្បីសុខភាពរបស់ខ្ញុំផង ខ្ញុំតែងតែទៅហាត់ប្រាណនៅពហុកីឡាដ្ឋានជាតិ។ ល្ងាចនេះខ្យល់អាកាសត្រជាក់ល្អណាស់ ធ្វើអោយមានមនុស្សយ៉ាងច្រើនមកហាត់ប្រាណនៅពហុកីឡាដ្ឋានជាតិ។
ស្ទើរមិនគួរអោយជឿសោះ ក្នុងចំណោមមនុស្សរាប់រយ រាប់ពាន់នាក់ ខ្សែចក្ខុរបស់ខ្ញុំ បែជាបាញ់ឆ្ពោះទៅរកមនុស្សម្នាក់ដែលកំពុងដើរត្រុកៗ នៅផ្នែកខាងក្រោមនៃទីលានប្រកួតបាល់ទាត់៕ ខ្ញុំតាមសំលឹងម្នាក់នោះ
យ៉ាងយកចិត្តទុក្ខដាក់ ដោយមន្ទឹលក្នុងចិត្តថាតើគេម្នាក់នោះគឺជាអ្នកណា ហេតុអ្វីបានជាមានអំណាចទាក់ទាញខ្ញុំបែបនេះ។

មើលកាន់តែជិត គឺឃើញកាន់តែជាក់។ ម្នាក់នោះគឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលខ្ញុំស្រលាញ់នោះឯង។  ខ្ញំខំតាមសំលឹងគេយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់។ អារម្មណ៌នាពេលនោះ គឺពិតជាពុះកញ្ជ្រោលណាស់ ភយ័ផង​ អរផង ខឹងផង
អារម្មណ៍មួយឈឺចាប់និងគេកុហកនិងបោកប្រាស់ចិត្តដ៏បរិសុទ្ធរបស់ខ្ញុំ តែអារម្មណ៍មួយទៀតស្ទើរតែធ្វើអោយខ្ញុំរត់សំដៅទៅរកគេ និង រាក់ទាក់គេដោយក្តីនឹករលឹក និង​ ស្រលាញ់បំផុតអស់ពីដួងចិត្ត។

ក៏ប៉ុន្តែអារម្មណ៌នោះគឺបានត្រឹមតែគិតប៉ុណ្ណោះ ដោយខ្ញំឈរទ្រឹងគឹតម្នាក់ឯងឡើងភ្លឹក រហូតដល់អ្នកហាត់ប្រាណជិតគ្នាកេះ ហើយសួរថា ហេតុអ្វីបានជាឈរភ្លឹកបែបនេះ? ខ្ញុំក៏ភ្ញាក់ខ្លួនឡើង ហើយបានត្រឹមតែញញឹម
ដាក់គេប៉ុណ្ណោះ ដោយមិនមានពាក្យអ្វីឆ្លើយតបនិងគេទេ។ ដល់ត្រង់នេះ ខ្ញុំសូមបើកវង់ក្រចកបកទៅក្រោយបន្តិចថា គេដឹងថាខ្ញុំហាត់ប្រាណនៅទីនេះជាប្រចាំ ហើយក៏ជាកន្លែងដែលគេតែងតែមកអង្គុយមើលខ្ញុំ
រាំហាត់ប្រាណជាប្រចាំដែរ។ វត្តមានរបស់គេនៅពេលនេះ បែរជាធ្វើអោយខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា គេមានចិត្តស្រលាញ់ខ្ញុំប្រាកដណាស់៕ គេមានចេតនាបង្ហាញខ្លួនអោយខ្ញុំឃើញ។ តែអ្វីដែលខ្ញុំគិតមិនយល់ហេតុអ្វី
បានជាគេធ្វើដាក់ខ្ញុំបែបនេះ។ គេគ្រាន់តែដើរមកដល់កន្លែងខ្ញំរាំ​ ក៏សំលឹងមកមើលខាងលើជាកន្លែងដែលខ្ញុំរាំ រួចគេក៏ដើរបកត្រលប់ក្រោយទៅវិញ។ នេះហាក់បីដូចជាបង្ហាញថា គេគ្រាន់តែចង់ឃើញវត្តមានរបស់
ខ្ញុំតែប៉ុណ្ណោះ គឺគេអស់ចិត្តហើយ។  អារម្មណ៍របស់ខ្ញុំ ដែលឈរមើលគេដើរត្រលប់ក្រោយទៅវិញនោះ គឺចង់តែស្រែកយំទេ ។​ ខ្ញុំព្យាយាមតាមមើលគេរហូតដល់ទីបំផុត គឺឃើញគេទៅអង្គុយជាមួយនិងមនុស្សម្នាក់
ដែលខ្ញុំមិនស្គាល់ទាល់តែសោះ ហើយខ្ញុំក៏មិនបានឃើញច្បាស់ដែរ គឺបានឃើញពីចំងាយតែប៉ុណ្ណោះ។

តើអារម្មណ៍ដែលខ្ញុំគិតថាគេស្រលាញ់ខ្ញុំនោះ ត្រូវរឺខុស? រាល់ទង្វើដែលគេធ្វើដាក់ខ្ញុំកាលពីពេលមុន ជាសញ្ញាណមួយបញ្ជាក់ថា គេស្រលាញ់ខ្ញុំយ៉ាងប្រាកដ។ តើខ្ញុំជាមនុស្សឆ្កួតរឺដែលនៅតែចិញ្ចឹមចិត្តគិតថា គេស្រលាញ់
ខ្ញុំ ហើយអនាគត ក្នុងថ្ងៃណាមួយគេនឹងត្រលប់មករកខ្ញុំវិញ?

(នៅមានត    សូមរង់ចាំអានវគ្គបី)

ចំណាត់ក្រុម ៖Uncategorized

Listview with VB6.0

ខែ​ឧសភា 24, 2010 បញ្ចេញមតិ

Dear Mr. Phirun, according to your suggestion now i have posted the listview sample code with vb6.0 for  you. please download the attached file Listview

ការឈឺចាប់របស់ខ្ញុំ ជាការសប្បាយរបស់អ្នក? – រឿងស្នេហាមួយ (វគ្គ1)

ខែ​ឧសភា 20, 2010 បញ្ចេញមតិ

អ្វីទៅជាស្នេហា អ្វីទៅជាការស្រលាញ់ ពាក្យនេះខ្ញុំតែងតែសួរខ្លួនឯងរៀងៗមក ពីព្រោះខ្ញុំតាំងពីតូចរហូតមកដល់ អាយុ 26 ឆ្នាំមិនដែល មានទេស្នេហាស្អីគេនោះ​ ហើយក៏មិនដែលនឹងគិតថាចង់មានវាដែរ ពីព្រោះខ្ញុំឃើញមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំជាគំរូ ពូកគេ
ពោពេញដោយការឈឺចាប់ លាយឡំនិងការសប្បាយ។

រហូតមកដល់ចុងអាយុ 26 ខ្ញុំបានស្គាល់និងមនុស្សម្នាក់តាមរយៈការលេងបណ្តាញ អ៊ីនធើណេត។ ការលេងជាមួយគ្នាដំបូង
គិតថាត្រឹមជាមិត្តជិតស្នឹទ្ធិធម្មតាតែប៉ុណ្ណោះ ព្រោះក៏មិនសូវទាក់ទងគ្នាប៉ុន្មានដែរក្រៅពីលេងអ៊ីនធើណេតជាមួយគ្នា។

ប៉ុន្តែអ្នកណាទៅដឹងទៅថា ការលេងសើច ការលេបខាយ និង​ អាកប្បកិរិយារបស់គេ បែជាធ្វើអោយខ្ញុំកត់សំគាល់ថា គេស្រលាញ់
ខ្ញុំ ពីព្រោះគេតែងតែប្រើពាក្យសំដី និង ឫកពារប្រចណ្ឌ័នៅពេលដែលខ្ញុំ ស្និទ្ធស្នាល រឺ លេងជាមួយនិងអ្នកផ្សេង៕ មិនមែនតែរូបខ្ញុំ
ទេ ដែលគិតបែបនេះ មិត្តភក្តិដែលលេងជាមួយគ្នាក៏គេគិតដូចខ្ញុំដែរ៕ ប្រការនេះ បានធ្វើអោយខ្ញុំស្រលាញ់គេដោយមិនដឹងខ្ឡួន។

យូរបន្តិចម្តង បន្តិចម្តង អារម្មណ៌នៃការស្រលាញ់ក៏កាន់តែរីកដុះដាល ធ្វើអោយខ្ញុំលង់កាន់តែជ្រៅ ទៅលើសេចក្តីស្នេហាមួយនេះ។
ទន្ទឹមនិងការស្រលាញ់នេះ ស្រាប់តែគេបែជាប្រើពាក្យមួយម៉ាត់យ៉ាងពឹសពុលមកប្រាប់ខ្ញុំថា នេះគឺគ្រាន់តែជាការលេងសើចរបស់
គេតែប៉ុណ្ណោះ។ នេះជាការលេងសើច?  ខ្ញុំមិនបានបន្លឺសំលេងទេ តែខ្ញុំបានសួរពាក្យនេះតាមរយៈទូរស័ព្ទពីព្រោះយើងកំពុងតែ និយាយគ្នាតាមរយៈអ៊ីនធើណេត។ ខ្ញុំមិនបាននិយាយ ហើយគេក៏មិនបានលឺសំលេងខ្ញុំមែន តែពេលនោះខ្ញុំពិតជាតក់ស្លុត និងរន្ធត់
ចំពោះពាក្យពេចន៍ដែលគេបាននិយាយ អារម្មណ៍នៃការឈឺចាប់ក៏បានកើតឡើងមួយរំពេចនូវក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំ ប្រៀបដូចជាមាន
ព្រួញរាប់ពាន់ ម្ជុររាប់លាន កំពុងចាក់ដោតបេះដូងខ្ញុំ និង​ដូចជាកំពុងមានដុំភ្លើងមួយយ៉ាងធំកំពុងឆាបឆេះរោលរាល ក្នុងដើមទ្រូង
របស់ខ្ញុំ​ គឺវាចុកចាប់ណាស់។​ ទឹកភ្នែករបស់ខ្ញុំក៏ចាប់ផ្តើមហូរដោយមិនដឹងខ្លួន  តើហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំយំ? មនុស្សដែលធ្លាប់តែ
រឹងមាំម្នាក់ បែរជាមកស្រក់ទឹកភ្នែកដោយសាររឿងនេះ? ។​

ទន្ទឹមនិងការឈឺចាប់របស់ខ្ញុំ គេបែជាសរសេរអត្ថបទតបមកវិញតាមរយៈអ៊ីនធើណេត ប្រកបដោយការសប្បាយរីករាយ ហើយបែរជា
និយាយថាអោយខ្ញុំរកមនុស្សម្នាក់ផ្សេងទៀតទៅ។ តើគួរដែរទេ? ហេតុអ្វីបានជាអ្នកធ្វើអោយខ្ញុំធ្លាក់ខ្លួនដល់ថ្នាក់នេះហើយ បែរ
ជាមកនិយាយដោយភាពងាយស្រួល សប្បាយ​ និង​សោះអង្គើយដូចជាគ្មានរឿងអ្វីកើតឡើងទៅវិញ?

ការឈឺចាប់របស់ខ្ញុំ ជាការសប្បាយរបស់អ្នក?  ខ្ញុំជាមនុស្សល្ងង់ រឺក៏មានមនុស្សប៉ុន្មាននាក់មកហើយដែលឈឺចាប់ដោយសារអ្នកដូច
ជារូបខ្ញុំ? ហេតុអ្វីបានជាយកការឈឺចាប់ ​និង​ ភាពអាម៉ាស់របស់អ្នកដទៃមកលេងសើចជាការសប្បាយទៅវិញ? គ្រប់ពាក្យដែលអ្នក
និយាយ អ្នកតែងតែអួតខ្លួនថា ជាមនុស្សចេះដឹង រៀនសូត្របានខ្ពង់ខ្ពស់ ហេតុអ្វីក៏ធ្វើបែបនេះ?

និយាយរួមគេកុហកខ្ញុំតាំងពីដំបូងមកម្ល៉េះ តែដោយសារតែខ្ញុំជាមនុស្សត្រង់ពេក ទើបមិនបានគិតដល់ គឺឈ្មោះពិតរបស់គេក៏គេមិន បានប្រាប់ត្រង់ដែរ៕ តែមិនអីទេ ចាត់ទុកថាឈ្មោះក្លែងក្លាយនោះជាមនុស្សដែលខ្ញុះស្រលាញ់ ហើយបានស្លាប់បាត់ទៅហើយ ដោយយកទាំងការស្រលាញ់ និង អនុស្សាវរីយ៍ទាំងអស់ទៅជាមួយផង ក៏ប៉ុន្តែគេម្នាក់ដែលមានឈ្មោះក្លែងក្លាយនោះ បានរស់នៅ
និងរក្សាភក្តីភាពនៅក្នុងចិត្តខ្ញុំរហូត។

(ខ្ញុំមានចំរៀងមួយបទ សំរាប់រឿងរ៉ាវនេះ តែដោយពេលវេលាមិនគ្រប់គ្រាន់ ខ្ញុំនឹងដាក់ចំរៀងនោះនៅពេលក្រោយ សូមរង់ចាំអានបន្ត)

ចំណាត់ក្រុម ៖Uncategorized

មានអារម្មថាធុញទ្រាន់និងការងារហើយ

ខែ​ឧសភា 19, 2010 មតិ ១

រាល់ថ្ងៃ និងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ កាន់តែមានអារម្មណ៍ធុញទ្រាន់និងការងារទៅៗ ហើយ។ ខ្ញុំបំពេញការងារនៅក្រុមហ៊ុនមួយដែលមាន លក្ខណៈជាគ្រួសារ តែទទួលបានបៀវត្សន៍គួរសម។
កាលមុនចូលមកបំពេញការងារនៅទីនេះ ខ្ញុំក៏ដឹងដែរថា​វាមានសភាពរញ៉េរញ៉ៃ ប៉ុន្តែខ្ញុំមានជំនឿចិត្តថា អាចរៀបចំ
អោយមានលក្ខណៈល្អប្រសើរឡើងវិញ ដោយយោងទៅលើបទពិសោធន៍ និង​ សមត្ថភាពដែលធ្លាប់បំពេញការងារ
កន្លងមក៕

តែពេលនេះ ពិតជាមិនអាចកែរឡើងទេ ពីព្រោះមានសភាពលក្ខណៈគ្រួសារទាំងដុល   ព្យាយាមយ៉ាងណា បានត្រឹមតែក្រុមគ្រួសារ និងជាពិសេសប្រធានក្រុមហ៊ុនស្តីអោយ៕

ប៉ុន្តែចេះតែទ្រាំធ្វើទៅ យកប្រាក់ខែរ។ 😀

ចំណាត់ក្រុម ៖Uncategorized

ច្បាប់ប្រុស

ខែ​ឧសភា 1, 2010 បញ្ចេញមតិ

1​ រៀនបទរៀនបាទចាស កំច្រឡាសលើរៀមច្បង
   ស្រដីនិងអ្នកផង ពាក្យអោយគួរកំអែងវ៉ី។

2 អឺ​ អើ​ អញដាច់សាច់​ ឆ្គងពាក្យពេចន៍គេស្រដី
    ដើមដៀលអោយអប្រីយ៍​ ស្រដីថាកូនអិតពូជ។

3​ ចាស់ទុំមិនប្រដៅ ជេកូនចៅទើបវាខូច
    គេថាកូនអត់ពូជ  មិនដឹងច្បាប់និងចាស់ទុំ។

4 គេដៀលដល់ម៉ែឳ គេអាស្រូវស្អុយរហ៊ុម
    គេស្តីដើមជាវជុំ តំនៀលនោះមកដល់ចាស់។

ចំណាត់ក្រុម ៖Uncategorized